CONGRESS_NEDERL

Resolutie van het congres van de mensenrechtsactivisten in het kader van de activiteit van de internationale vrouwelijke mensenrechten vereniging „The mothers against violence“

6 december 2007

Meeuwen-Gruitrode,

Belgium

Het tegenhouden van de sancties zonder vooruitgang is niets dan capitulation, zegt de directeur van de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch op Europa en centraal Azië Holli Kartne. In plaats van het weigeren van de belangrijkste punten van druk, moet de Europese Unie hen gebruiken voor de bescherming van hen, die vechten met gevaar voor eigen leven en vrijheid voor die waarden, waarom de Europese Unie wordt geroepen die te verdedigen „.

De internationale vrouwelijke mensenrechten vereniging „The mothers against violence“

benadrukt de positie van die landen van de leden de Europese Unie (eerst en vooral, Denemarken, Ierland, Nederland, Zweden en Groot-Brittannië), die niet hypocriet zijn en protesteerden tegen om het even welke verdere verzwakking van sancties tegen het regime van zonder concrete resultaten.

benadrukt dat verschillende andere landen binnen de Europese Unie, met name Duitsland, Griekenland, Italië, Portugal en Spanje, willen noch van beroep op rechten van de mensenrechtenactivisten noch van sprekers van internationale mensorganisaties horen. Dit feit veroorzaakt een diepe angst voor de internationale rechten van de mens en misschien getuigt het van corruptie van de ambtenaren van deze landen.

benadrukt dat

diepe ongerustheid bestaat over het behoud van de onstabiele politieke en economische situatie in Oezbekistan, de open veroordeling van de schendingen van de mensenrechten en bepalingen van humanitaire wetten in dit centraal -Aziatische land, en ook het terugnemen van druk op de politieke dissidenten, de activisten van burgergemeenschap, vertegenwoordigers van de onafhankelijke pers, mensenrechtenactivisten, gelovigen en het systematisch dwingen van het hen onder psychiatrische „behandeling“ stellen -als misdaad tegen democratie,

beschouwt als onaanvaardbaar en onwettig de zogenaamde presidentiële verkiezingen in Oezbekistan, die in strijd zijn met de grondwet van Oezbekistan (st. 90),

in dit verband begroetend de inspanningen van de Europese Commissie tot het teruggeven van druk op de overheid van het land voor een verbetering van de situatie met de naleving van de rechten van de mens in Oezbekistan, merkt op dat hangende de bereidheid en de capaciteit van de internationale gemeenschap om hulp aan de onderdrukte volkeren te geven afhankelijk van hun politieke wil en wensen en roepen de Europese –Commissie op om:

Openbaar te erkennen het onwettelijke van het beleid van President Karimov en van de schendingen van de mensenrechten in Oezbekistan;
het internationale onderzoek naar de vervulling door President Karimov van zijn hoedanigheid als staatshoofd overeenkomstig de grondwet van Oezbekistan te leiden;
het massale en systematische schenden van de mensenrechten en de bepalingen van humanitaire wet in Oezbekistan en de gedwongen psychiatrische „behandeling“ van mensenrechtenactivisten in Oezbekistan als misdaad tegen het mensdom te veroordelen. De Commissie moet de Oezbekistaanse overheid oproepen om deze praktijken onmiddellijk te beëindigen en herhaling daarvan in de toekomst te voorkomen.
de president van Oezbekistan en ambtenaren, die schuldig zijn aan het miserabele bestaan van de burgers van Oezbekistan, te wijzen op hun verantwoordelijkheid tot strikte naleving van de wet in het kader van universele jurisdictie op de misdaden tegen het mensdom;
om aanbevelingen te doen aan alle deelnemende staten van de Europese Unie, zich te onthouden van contacten met de regering van Oezbekistan en overte gaan tot een boycot in verband met voortdurende schendingen van de mensenrechten, omdat dit voor de leden van de Europese Unie onaanvaardbaar is.
om aanbevelingen te doen aan alle deelnemende staten van de Europese Unie, om geen visa te verstrekken aan de regeringsambtenaren van Oezbekistan en de bankrekeningen van Islam Karimov en de leden van zijn familie te blokkeren.
om de overeenkomst over de samenwerking tussen de Europese Unie en Oezbekistan opnieuw, die in Juni 1996 werd ondertekend, opnieuw te onderzoeken en op te roepen tot een boycot van de verdere uitbreiding van commerciele en economische investeringen, wetenschappelijke en technische samenwerking van de Europese Unie en Oezbekistan en van het geven van advies van de internationale gemeenschap aan het binnenlandse beleid van Oezbekistan;
om te overwegen over te gaan tot het uitsluiten van Oezbekistan van de OSCE en de steun van de Verenigde Naties en van om het even welke steun van de kant van de internationale gemeenschap met betrekking tot de niet-naleving van zijn verplichtingen door Oezbekistan in het kader van het internationale akkoord over de burgerlijke en politieke rechten (ICCPR), het internationale akkoord over de economische, sociale en culturele rechten (ICESCR), de internationale overeenkomst betreffende de vernietiging van alle vormen van rassenonderscheid, martelingen en andere vormen van onmenselijke behandeling en denigrerende straffen, en andere basisovereenkomsten op het gebied van de bescherming van rechten van de mens;
het opnieuw zeer belangrijk is om de vraag te stellen over de behoefte om de economische en politieke sancties tegen Oezbekistan te handhaven.