De strategische prioriteiten

19 maart 2010

Centraal Azië – een lekkere hapje voor alle wereldmogendheden. Hier zijn de rijke lagen van olie en gas geconcentreerd en  dit gebied heeft een strategisch belangrijke plaats op het Europees-Aziatische continent. Voor zeggenschap in centraal Azië vecht de Europese Unie. De fundamentele politieke ideologie van de Europese Unie  is gebaseerd op het principe – Voor elk programma dat moet worden gemaakt voor dit gebied, dient enorm te worden geïnvesteerd, anders is het gedoemd te mislukken“.

Vanaf  het begin van de jaren '90; probeert de Europese Unie een beleid te voeren dat gericht is op het verkrijgen van strategische invloed in centraal-Aziatische landen  door het doen van vele financiele investeringen,

Volgens officiële gegevens zijn in Centraal Azië de volgende projecten gerealiseerd door de Europese Unie:

-          het programma TASIS, een indicatief programma. Kosten 150 miljoen dollar.

-          Voorts kregen vijf Centraal -Aziatische landen  binnen het kader TASIS in de vorm van hulp 366 miljoen. dollar.

-          het project TRACECA. Kosten 110 miljoen dollar.

-          het programma BOMCA  Kosten 38.5 miljoen. dollar.

-          het financiële kader voor de invulling van project DCI. Kosten 16.897 miljard euro.

-          de  ontwikkeling van regionale samenwerking en goede relaties in centraal Azië . Kosten  94.2 miljoen Euro, en 314 miljoen Euro.

-          Voorts geeft Europese Commissie 1 miljard euro voor ontwikkelingshulp.

-          voor een reeks van projecten in het kader van het programma TRASEKA geeft de Europese Unie 110 miljard euro.

Natuurlijk hebben dergelijke enorme financiele uitgaven  formele redenen;.

De Europese Unie bepaalde de volgende prioriteiten voor centraal Azië:

- vermindering van de armoede en het verbeteren van de levensstandaard;

- gezondheid voor iedereen;

- de steun van locale besturen bij de ontwikkeling van landelijke gebieden en het sociale     beleid;

- democratische ontwikkeling en een efficiënte staatsbeleid:

- de ontwikkeling van burger communautaire, sociale dialogen en democratische processen;

- de hervorming van het gerechtelijke systeem en rechtvaardigheid;

- een verbetering van het staatsbeleid en controle op de openbare financiën.        

Zelfs na 20 jaar gaan de financiële injecties gewoon door. In welke mate is de situatie in centraal Azië veranderd? Hoeveel van de geplande taken zijn er in de Centraal -Aziatische landen en meer concreet in Oezbekistan, een van de dichtstbevolkte landen van Azië, gerealiseerd?

Ten eerste; de verbetering van het staatsbeleid. Het resultaat van het werk voor  het programma is de ontevredenheid van bevolking, die door onderdrukking, corruptie en het slechte staatsbeleid wordt veroorzaakt, wat leidde tot het feit dat de radicale Islamitische groepen in centraal Azië de specifieke steun van bevolking begonnen te gebruiken, wat resulteerde in de oprichting in 1990 van Islamitische organisaties zoals Khizb ut Takhrir, de IIDOe, en de verenigde Tadzjiekse oppositie (OTO,

Ten tweede;  de verhoging van de levenskwaliteit  van bevolking.

Het resultaat is willekeur en de vrijheid om te doen wat ze willen van de veiligheidsdienst, geweld tegen vrouwen en schending van hun rechten, corruptie,  slechte leefomstandigheden voor gevangenen, de martelingen.

De wanhopige economische toestand leidt tot een stijgend aantal vrouwen en meisjes, dat slachtoffer wordt van mensenhandel: vrouwen en meisjes worden door de mannen seksueel misbruikt. De gedwongen arbeid, met inbegrip van kindarbeid, is onderwerp van de zorgen van alle mensenrechten organisaties. De goedkeuring van corruptie en misbruik van officiële posities leidt tot groeiende verontwaardiging bij de bevolking.

Ten derde; „gezondheid voor iedereen“.

Het resultaat is dat het systeem van volksgezondheid in Oezbekistan een diepe crisis verkeert. Na 1990 is in alle vijf landen van  Centraal Azië de staat van de gezondheid sterk verminderd, door de groeiende armoede van bevolking en het slechte zorgstelsel.  Alle kosten komen voor rekening van de patiënten, die  deze kosten niet kunnen dragen en de hulp van de EU komt niet terecht bij de arme menen maar bij de leiders van de projecten …

Zo kunnen we de hele lijst van mislukte taken benoemen, maar dat doet niets af aan het feit dat  de financiele injecties blijven doorgaan en bij de verkeerde personen terecht komen,

Europeanen kijken zeer optimistisch naar de toekomst en blijven miljoenen schenken .

De vraag is echter ……voor wie? Behalve een verhoging van het welzijn van familie van president  Karimov  levert de situatie voor niemand enig voordeel op. Gulnara Karimova en haar zus Lola  presenteren zichzelf  in Europa als leden van liefdadige fondsen en beloven gouden bergen aan  acteurs en zangers  die hen amuseren…..