3 Juli, 2006

( Open brief van VZW The mothers against Violence" aan Mijnheer de Minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael, de Belgische Regering en alle Belgische politieke partijen )

Vooreerst zouden we namens het bestuur en de leden van VZW The mothers against Violence" en mezelf de Belgische regering de bisschoppen, Fedasil en alle Belgen willen bedanken voor de hulp die we al van hen mochten ontvangen.

Wij zijn mensen die hun land ontvlucht zijn om hun familie en zichzelf te redden. Wij zijn alles kwijt en vragen u in uiterste wanhoop ons te helpen, ons asiel te verlenen.

Met alle respect voor het reeds geleverde werk door het Commissariaat voor de vluchtelingen en staatlozen stellen wij echter vast dat de asielprocedure nog niet is wat ze eigenlijk zou moeten zijn. Inzake het huidige asielbeleid en regularisatie is er ons inziens nog veel werk aan de winkel.

Ingevolge de lange asielprocedures hebben de Belgen kennis kunnen maken met de mens achter de asielzoeker. Sommige asielzoekers verblijven reeds jaren in Belgie en hebben zich hier volledig ingeburgerd. Hun kinderen gaan hier naar school, ze leerden de Nederlandse taal, werken als vrijwilligers en zetten zich onbaatzuchtig in voor andere politieke vluchtelingen.

Sommigen echter zijn de naam asielzoeker onwaardig omdat ze beter asieltoeristen" zouden genoemd worden. Het asieltoerisme is een goed georganiseerde organisatie die mensen, tegen betaling, helpt naar Europa of Amerika te komen.

Deze asieltoeristen hebben asiel aangevraagd in verschillende landen ( indruisend tegen het verdrag van Dublin, 1990 ). Zij doen dit zeker niet voor hun eigen veiligheid of die van hun gezin doch volledig uit eigenbelang. Zij proberen profijt te halen uit de landen waar ze asiel gevraagd hebben. Ze werken in het zwart, maken zich schuldig aan het plegen van misdrijven en hopen toch op regularisatie!

Graag zou ik hiervan enkele voorbeelden geven:

- Mijnheer Gevorg S., van Armeense origine, woont sedert drie jaar in Belgie. Het eerste jaar

verbleef hij in het opvangcentrum waarna zijn echtgenote ook naar hier gekomen is.

Fedazil stuurde dit gezin naar een OCMW waarna hen een woning werd toegewezen en hun

drie kinderen ook naar Belgie gekomen zijn.

In de door het OCMW toegewezen woning organiseren ze regelmatig feestjes tot 's morgens

vroeg. In hun woning vangen zij verschillende andere mensen op. Ook is Gevorg S. in het

bezit van een auto. Mevrouw Gevorg S. is reeds twee maal veroordeeld voor het plegen van

diefstallen. Het gedrag van dit gezin is hopeloos.

Ne verschillende klachten van de buren werd hen een andere woning toegewezen door het

OCMW. Ze blijven echter doorgaan met het geven van feestjes en het plegen van diefstallen.

De Lokale Politie en de medewerkers van het OCMW weten hiervan maar staan er

machteloos tegen. Dit gezin wacht op regularisatie +

- Asielzoeker Arsen P werd samen met drie Armeense vrienden veroordeeld voor moord op

de 27-jarige Russische asielzoeker Nikolai Sch. Ook zij wachten op regularisatie +

- Mijnheer T. Sergie, van Russische origine, werd reeds verschillende keren veroordeeld voor

diefstallen. Hij heeft echter een positief verslag gekregen van Commissariaat Generaal voor

vluchtelingen en staatlozen. Ook hij wacht op regularisatie +

Soms nemen mensen op de vlucht een andere identiteit aan uit angst om een negatief advies te krijgen op het interview van het CGVS ( vb. Ayaan Hiri Ali in het Nederlandse Parlement ). Dit is echter niet nodig om een positieve evaluatie te krijgen van het CGVS ( zelfs niet voor mensen zonder documenten ).

Sommige asielzoekers die correcte gegevens doorgeven, gepaard gaande met de nodige officiele documenten, gelooft men niet en verdenkt men ervan om leugenachtige gegevens te verstrekken.

Ieder jaar zijn er debatten in het Belgisch Parlement over hoeveel mensen er om humanitaire redenen mogen verblijven. Wie dat zijn, hoe lang ze mogen blijven en welke criteria men hanteert blijft echter een vraag.

Zijn er gelijke kansen voor iedereen of gaat men streng filteren zoals Dalilah Douifi van de Spa voorstelde.

Onze vereniging maakt zich zorgen omdat het Parlement het verschil niet ziet tussen asielzoekers" en asieltoeristen". Door de asieltoeristen beschouwt men nu alle asielzoekers als misdadigers. Asielzoekers ondervinden soms problemen met de strenge asielwet, de filter" en de integratieverplichting.

Voor asieltoeristen" maakt dit alles weinig uit daar zij maximaal proberen te profiteren van de situatie alvorens teruggezonden te worden naar hun land of naar een buurland van Belgie gaan. Hier vragen zij weerom asiel aan en hopen daar meer geluk te hebben ondertussen profiterend van de situatie daar.

Wat wij echter niet begrijpen is dat er moeders ( asielzoekers ) zijn die zich ingeburgerd hebben, de taal leerden, hun kinderen hier laten studeren en die om politieke redenen niet terug kunnen naar hun eigen land aan hun lot worden overgelaten en er niemand is die zich om hen bekommert.

Asielzoekers ( niet asieltoeristen ) zijn mensen die geen rechten en geen verblijfsvergunning hebben. Met de nieuwe asielwet ontneemt de Belgische Regering hen alle hoop op regularisatie.

Met dit schrijven zouden wij er uw aandacht willen op vestigen dat niet alle asielzoekers asieltoeristen zijn. Dat er mensen onder de asielzoekers zijn die uw hulp hard nodig hebben.

Wij vragen geen strengere asielwet maar een strengere controle, door de politie en het OCMW, op de asielzoekers om de asieltoeristen eruit te halen. Dat alle misdadigers onder de asielzoekers geen regularisatie zouden krijgen maar onmiddellijk uit Belgie zouden verwijderd worden.

Voor de asielzoekers die om humanitaire redenen in Belgie zijn, die geen toekomst meer hebben, vragen wij om uw hulp.

De VZW The mothers against Violence" hoopt dat u begrip kunt opbrengen voor onze standpunten en hopen van u iets te mogen vernemen.

Hoogachtend,

Aliya Salahova

Voorzitter van VZW The mothers against Violence