Algemene amnestie?!?

13 April 2007

In Oktober 2006 heeft President Islam Karimov  openlijk gezegd, dat het bloedbad in Andizjan  werd veroorzaakt door de ontevredenheid van de mensen over het plaatselijk gezag. Zijn participatie in de brutale  misdaad heeft de President niet  erkend. De Europese Unie, bij monde van de minister van buitenlandse zaken van de republiek Duitsland Frank Walter Steinmeier en de voorzitter van de OSCE, de minister van buitenlandse zaken  van Spanje Miguel Angel Moratinos, proberen zij om de bloedige  gebeurtenissen van Andizjan Op 13 Mei, 2005 dood te zwijgen.

De Oezbeekse regering zou heel blij zijn als de relatie tussen de Europese Unie en de regering goed zou worden. Zij hebben daarom alles gedaan om het de mensen van de Unie naar de zin te maken.

Het zou interessant zijn te weten waarom een goede relatie tussen Oezbekistan en Duitsland van belang zou zijn. Waarom zegt Moratinos, dat Oezbekistan goed op weg is om stap voor stap meer veiligheid en stabiliteit op te bouwen er ook goed op weg is naar het vormen van democratische doelstellingen en daardoor een waardige bijdrage kan leveren aan de activiteiten van de OSCE.

Dit in tegenstelling tot wat de regering van Oezbekistan beweert.

Waarom sluit de Europese Unie de ogen voor het schenden van de rechten van de mens in Oezbekistan en het massale geweld, dat wordt toegepast.

De opbrengst van de producten van het land (olie, uranium, katoen) zijn niet voor de verbetering van de leefomstandigheden van de inwoners, maar voor de welvaart van de president en zijn familie en voor het verbeteren van de relatie tussen Oezbekistan en de Europese Unie, Oezbekistan doet er alles aan om de wantoestanden voor de vertegenwoordigers van de Europese Unie verborgen te houden.

De minister van buitenlandse zaken van Oezbekistan, Vladimir Norov, heeft gezegd geen antwoord te zullen geven op vragen van andere landen om de bloedige gebeurtenissen in 2005 te onderzoeken.

Het leidt geen twijfel dat de regering van Oezbekistan meent dat verzachting van de sancties door de Europese Unie tegen Oezbekistan betekent dat de EU het beleid van de regering steunt.

Het is naïef te veronderstellen, dat de Oezbeekse overheid denkt, dat door de beloften tot het leveren van gas, olie, goud of uranium, voor de Duitse regering reden zou zijn de sancties tegen Oezbekistan op te heffen c.q. te verzachten.

De president heeft beloofd eind van dit jaar presidents-verkiezingen uit te schijven. Zonder twijfel zal er dan een vertegenwoordiging van de EU naar Oezbekistan komen om te kijken of de verkiezingen legaal zullen verlopen.

De president zal ongetwijfeld proberen door allerlei beloftes te doen, de mensen van de EU zover te krijgen, dat ze zullen zeggen, dat de verkiezingen legaal zijn, ook al is dat niet het geval.

Vervanging van de leider betekent echter niet, dat het regime verandert. De regering is zich daar goed van bewust.

Het spreekwoord zegt: «lupus pilum mutat, non mentem» of wel “de vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken”. Belangrijk is, dat geen verantwoording wordt genomen voor het bloedbad in 2005, maar dat dit zo snel mogelijk in de vergetelheid raakt.

De regering zal alles in het werk stellen om dat voor elkaar te krijgen.

Wij vragen ons af of de EU wel begrijpt, wat de gevolgen zullen zijn van het opbouwen van een relatie met de regering van Oezbekistan.

Waarom wil Duitsland zo graag een relatie opbouwen met centraal Azië. Misschien alleen vanwege economische belangen? Wat zullen de gevolgen hiervan zijn? Dit blijven open vragen!